Een jaar voor haar dood kocht Marion met het geld van de Emmy van Leersum prijs een Mac. Het was de eerste pc die in huis kwam. Haar collega en vriendin Beppe had er een gekocht en nam die een keer mee op bezoek. Het was een 165c PowerBook met een schermpje van niks, maar Marion was verkocht. Ze was er dag en nacht mee bezig en leerde zichzelf er mee te werken. Ze noemde het haar Appeltje.
Een jaar of twee geleden heb ik haar brieven en tekeningen bij mij op een externe harde schijf gezet en voor een groot deel geprint. Ik heb lang nagedacht of ik er iets mee kon en mij afgevraagd of ik er wel iets mee mocht doen. Het materiaal is te leuk om in de la te laten liggen, het laat goed zien hoe een volslagen digibeet langzaam maar zeker de geheimen aan haar Appeltje ontfutselt.
Ik denk dat Marion zelf het leuk zou vinden en andere genoemde mensen geen bezwaar zullen hebben als ik het als een blog publiceer.

Een internetverbinding hadden wij nog niet. De brieven zijn dan ook geprint en per post verstuurd.

Het briefje aan Beppe is denk ik de eerste die ook daadwerkelijk verstuurd is.

#