S C H A A K T A F E L en -S T U K K E N 1970
© foto Hans Hoogland 1970
© foto Hans Hoogland 1970Eén van de weinige dingen die Marion echt ontworpen heeft zijn deze schaakstukken, de kokers ervoor en een tafel met schaakbord. Ik meen dat de vraag er een te ontwerpen van een bevriende schaker kwam.
De stukken zijn van aluminium rondstaf, blank en zwart geanodiseerd. De vorm ontstond door doorboring en variaties daarop. De eerste stukken maakten we met de hand, ik deed de doorboringen en het zaagwerk en Marion werkte ze af en polijstte de stukken. Het resultaat voldeed niet aan onze eisen vandaar dat we besloten de vijf exemplaren die we wilden maken aan een instrumentmaker over te laten. Die man boorde niet, maar freesde de gaten. Dat leverde een beter resultaat op waaraan minder af te werken was. Toch heeft Marion een aantal stukken af moeten keuren omdat de maatverschillen te groot waren.
De tafel is uit één stuk gemaakt van 1cm dik Perspex, waarop we de zwarte velden, grijs hebben laten zeefdrukken.
PerspexⓇ (Acrylaat, plexiglas) was in de zeventiger jaren een voor kunstenaars en ontwerpers nieuw materiaal dat vele (vorm) mogelijkheden bood. Hele interieurs werden er mee opgebouwd. Het was en is een prachtig materiaal, maar ongelooflijk kwetsbaar en zo statisch als wat, dus bijna niet schoon te houden, ondanks de snel in de handel verschijnende bussen met een zogenaamd 'anti-static' middel.
Het geheel, tafel en stukken was prachtig om te zien, maar er mee schaken was een ramp. Het onderscheid tussen de schaakstukken was te klein, het spel was daardoor niet goed te doorzien.
Van de vijf spellen en tafels die we hebben laten maken zijn er voor zover ik mij kan herinneren twee verkocht, één aan de opdrachtgever en de ander aan een museum. Van de vijf tafels heb ik er nog ééntje staan, een ander heb ik jaren geleden al verzaagd om ergens anders voor te gebruiken. Van de stukken moeten nog ergens onafgewerkte exemplaren liggen, maar ik weet niet waar.
De stukken zijn van aluminium rondstaf, blank en zwart geanodiseerd. De vorm ontstond door doorboring en variaties daarop. De eerste stukken maakten we met de hand, ik deed de doorboringen en het zaagwerk en Marion werkte ze af en polijstte de stukken. Het resultaat voldeed niet aan onze eisen vandaar dat we besloten de vijf exemplaren die we wilden maken aan een instrumentmaker over te laten. Die man boorde niet, maar freesde de gaten. Dat leverde een beter resultaat op waaraan minder af te werken was. Toch heeft Marion een aantal stukken af moeten keuren omdat de maatverschillen te groot waren.
De tafel is uit één stuk gemaakt van 1cm dik Perspex, waarop we de zwarte velden, grijs hebben laten zeefdrukken.
PerspexⓇ (Acrylaat, plexiglas) was in de zeventiger jaren een voor kunstenaars en ontwerpers nieuw materiaal dat vele (vorm) mogelijkheden bood. Hele interieurs werden er mee opgebouwd. Het was en is een prachtig materiaal, maar ongelooflijk kwetsbaar en zo statisch als wat, dus bijna niet schoon te houden, ondanks de snel in de handel verschijnende bussen met een zogenaamd 'anti-static' middel.
Het geheel, tafel en stukken was prachtig om te zien, maar er mee schaken was een ramp. Het onderscheid tussen de schaakstukken was te klein, het spel was daardoor niet goed te doorzien.
Van de vijf spellen en tafels die we hebben laten maken zijn er voor zover ik mij kan herinneren twee verkocht, één aan de opdrachtgever en de ander aan een museum. Van de vijf tafels heb ik er nog ééntje staan, een ander heb ik jaren geleden al verzaagd om ergens anders voor te gebruiken. Van de stukken moeten nog ergens onafgewerkte exemplaren liggen, maar ik weet niet waar.
© René van Haeften
