Een jaar voor haar dood kocht Marion met het geld van de Emmy van Leersum prijs een Mac. Het was de eerste pc die in huis kwam. Haar collega en vriendin Beppe had er een gekocht en nam die een keer mee op bezoek. Het was een 165c PowerBook met een schermpje van niks, maar Marion was verkocht. Ze was er dag en nacht mee bezig en leerde zichzelf er mee te werken. Ze noemde het haar Appeltje.
Een jaar of twee geleden heb ik haar brieven en tekeningen bij mij op een externe harde schijf gezet en voor een groot deel geprint. Ik heb lang nagedacht of ik er iets mee kon en mij afgevraagd of ik er wel iets mee mocht doen. Het materiaal is te leuk om in de la te laten liggen, het laat goed zien hoe een volslagen digibeet langzaam maar zeker de geheimen aan haar Appeltje ontfutselt.
Ik denk dat Marion zelf het leuk zou vinden en andere genoemde mensen geen bezwaar zullen hebben als ik het als een blog publiceer.
Een internetverbinding hadden wij nog niet. De brieven zijn dan ook geprint en per post verstuurd.
Het briefje aan Beppe is denk ik de eerste die ook daadwerkelijk verstuurd is.
Een jaar of twee geleden heb ik haar brieven en tekeningen bij mij op een externe harde schijf gezet en voor een groot deel geprint. Ik heb lang nagedacht of ik er iets mee kon en mij afgevraagd of ik er wel iets mee mocht doen. Het materiaal is te leuk om in de la te laten liggen, het laat goed zien hoe een volslagen digibeet langzaam maar zeker de geheimen aan haar Appeltje ontfutselt.
Ik denk dat Marion zelf het leuk zou vinden en andere genoemde mensen geen bezwaar zullen hebben als ik het als een blog publiceer.
Een internetverbinding hadden wij nog niet. De brieven zijn dan ook geprint en per post verstuurd.
Het briefje aan Beppe is denk ik de eerste die ook daadwerkelijk verstuurd is.
#
3 opmerkingen:
Lief! Mooi initiatief. Alleen, ik moet zeggen, die jaartallen bovenaan werken verwarrend. Was dat de tijd dat jullie een relatie hadden? Want het lijkt nu net alsof ze maar dertig is geworden...
Dertig jaar lief en maatje, ze is vijftig geworden, maar dat wist je al.
De datum boven het blog klopt ook niet, dat is de datum waarop ik vorig jaar aan het blog begon. Ik kan hem niet wijzigen in die van vandaag.
Wat een geweldige vrouw, wat een maatje was die Marion toch! Met haar jonge geest en bijzondere kijk op de dingen stond ze onbevangen tegenover allerlei onverwachte dingen, ja zelfs door computers, die op het eerste gezicht erg 'ver van d'r bed' lijken - zeker in die tijd. Marion was een vakvrouw en een ware kunstenaar: enorm origineel, nieuwsgierig en onbevangen, vol durf, vernieuwend, 'young at heart'. I.p.v. zich te laten intimideren door een uitdaging uit onbekende gebied, liet ze zich er juist door inspireren. Zo'n liefdevolle eerbetoon als die van jou verdient ze zeker, B.P. Dat wordt een boeiend verhaal, waar ik in de komende tijd naar uit ga kijken.
L.
Een reactie posten